Μαρία Φιλίππου: «Ποτέ δεν νοιάστηκα ποια κάμερα με παίρνει, γιατί ένιωθα και ήμουν όμορφη»
Η ηθοποιός εξήγησε ότι ένας από τους λόγους που έγινε ηθοποιός, ήταν για να ξεπεράσει την ντροπαλότητά της.
Τους λόγους που αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα της υποκριτικής αποκάλυψε η Μαρία Φιλίππου, που ήταν καλεσμένη στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα «Καλύτερα Αργά» και είπε συγκεκριμένα:
Έτσι κι' αλλιώς κάνουμε μια δουλειά πολυτελείας. Δηλαδή και παίζουμε σαν τα παιδιά και έχουμε και άλλη σχέση με τους συναδέλφους μας. Σκέψου οι άνθρωποι που σκάβουν, που κάνουν άλλες δουλειές τόσο κουραστικές. Εμείς ανανεωνόμαστε μέσα από αυτό.
Σίγουρα η έκθεση είναι κάτι που έχει το ζόρι του γι' αυτό και έχεις και το τρακ. Το τρακ λένε είναι ηλεκτρισμός που περνάει από το σώμα. Εγώ πάντα έχω τρακ, αλλά έχω μάθει να το κουλαντρίζω. Σε κάθε παράσταση νιώθω την ευθύνη αυτού που κάνω. Δεν είναι μόνο να κερδίσεις τον κόσμο, είναι αυτό που καλείσαι να ενσαρκώσεις, να έχει αλήθεια. Να μην βάλεις δηλαδή - και είναι εύκολο να το κάνεις - το μηχανάκι. Να ψάξεις κάθε φορά να βρεις την αλήθεια αυτού που λες. Μπορεί και ένας ηθοποιός μετά από χρόνια να βάλει ένα μηχάνημα, ξέρει τα λόγια του και να τα πει. Για μένα δεν είναι αυτό το ζητούμενο».
Και συνέχισε: «Με τράβηξε το περιτύλιγμα, η μεταμόρφωση και το ότι γίνεσαι κάποιος άλλος. Αυτό έχει μια σχιζοφρένεια. Όποιος κάνει αυτή τη δουλειά δεν είναι καλά και πρώτα απ' όλα εγώ. Γιατί έχει ένα χούι, κάτι τον ενοχλεί στον εαυτό του, κάτι δεν του αρέσει και ψάχνει να βρει έναν τρόπο να εκφραστεί. Από την στιγμή που το βρεις ή το γνωρίζεις το χούι που σε βαραίνει, γίνεσαι και καλύτερος ηθοποιός. Θες να εκφραστείς αλλά δεν έχεις τα κότσια να βγεις σαν Μαρία, οπότε δανείζεσαι το δεκανίκι, που είναι ο ρόλος για να εκφραστείς μέσα από αυτό. Αν λοιπόν δεν είναι πηγή έκφρασης, σαν το οξυγόνο που αναπνέεις, καλύτερα να μην την κάνεις αυτή τη δουλειά.
Εμένα με τράβηξε το περιτύλιγμα, στην πορεία κατάλαβα όμως ότι είναι αλλού το ζουμί. Το να ψάχνεις και να σκαλίζεις συμπεριφορές και συναισθήματα, γεμίζεις εσύ ο ίδιος. Το δικό μου χούι λοιπόν, ήταν η ντροπή, ήμουν πολύ ντροπαλή. Σε κάποια πράγματα είμαι ακόμα αλλά το παλεύω».
Ενώ σε άλλο σημείο της συνέντευξης είπε για την εικόνα της: «Ποτέ δεν επένδυσα στην όψη μου, ποτέ δεν νοιάστηκα πια κάμερα με παίρνει, γιατί ένιωθα και ήμουν τώρα που βλέπω τα παλιά, όμορφη».
